EnglishOnderzoek: Magic Truffels of paddo's voor microdosering - wat is het verschil?
Wat is het verschil tussen Microdoseren XP truffels en paddo's als het gaat om microdoseren? En wat maakt truffels betrouwbaarder om mee te microdoseren?
De Duitse chemicus Dr. Jochen Gartz heeft onderzoek gedaan naar de magic truffel en hoe deze verschilt van de bekendere psychoactieve paddenstoel uit Mexico, de Psilocybe cubensis.
Het is een vergelijking van deze twee soorten:
- Paddenstoel = Psilocybe cubensis
- Sclerotia of truffel = Psilocybe mexicana
Titel: De bijzondere positie van de sclerotia of "Magic truffels" binnen de psychoactieve paddenstoelen
Wat zijn sclerotia of magic truffels?
ln de loop van de ontwikkeling van de mycologie (paddenstoelenwetenschap) zijn er een klein aantal paddenstoelsoorten ontdekt waarvan het mycelium niet alleen paddenstoelen produceerde, maar ook overlevende vormen in de kweekmedia, zoals natuurlijk voorkomende compost (1). Deze overlevende vormen van mycelium of sclerotia ontwikkelen zich na enige tijd tijdens de vegetatieve groei van de myceliumdraden van hogere paddenstoelen door celdeling.
Hierdoor ontstaan dichte massa's, die hier en daar dikke bulten vormen, waarin in het laboratorium de afscheiding van de gebruikelijke gele waterdruppels kan worden waargenomen.
Deze geel- tot zwartgekleurde sclerotiën dragen bij tot de overleving van de paddenstoelensoort onder ongunstige omstandigheden en kunnen onder gunstige weersomstandigheden leiden tot herhaalde kieming van het mycelium, met de daaropvolgende vorming van paddenstoelen.
Een ander bekend voorbeeld van sclerotiën, althans bij lagere paddenstoelen, is moederkoren, dat als parasiet voorkomt in granen en grassen en de basis vormt voor moederkorenalkaloïde (lysergide).
Vroege pogingen om sclerotia te kweken
Zeer interessante resultaten werden vanaf 1953 verkregen bij het etnobotanisch onderzoek van psychoactieve paddenstoelen in Mexico. De bankier R. Gordon Wasson (1898-1986) herontdekte samen met zijn echtgenote Valentina Pawlowna (1900-1958) oude cultussen van het gebruik van paddenstoelen. En de bekende Parijse mycoloog Roger Heim (1900-1979) identificeerde en definieerde nieuwe paddenstoelsoorten uit de reeds bekende soort Psilocybe (2,3).
De pogingen om deze soorten, vooral de Psilocybe Mexicana, te kweken waren al snel zeer succesvol. Vruchtlichamen van deze soort konden gemakkelijk in een paar weken op compost worden gekweekt, net als Psilocybe Cubensis op mest. Ook werd waargenomen dat op vloeibare media (oppervlaktekweek) een duidelijke vorming van sclerotia plaatsvond, vooral wanneer hoge concentraties voedingsstoffen werden gebruikt en de steriele oplossing in het donker stond (4.5).
Psilocybine en psilocine
De wereldberoemde chemicus Albert Hofmann (1906-2008) en zijn collega's slaagden erin de werkzame stoffen van de paddenstoelen te identificeren. Hij noemde ze psilocybine en psilocine, die hij al snel zuiver synthetisch kon maken (2,31). Opvallend was dat psilocine onstabiel was en dat dit met behulp van zuurstof en enzymen werd omgezet in psilocybine (12,3), waarbij blauwe afbraakproducten werden gevormd. Dit gedrag verklaart ook de blauwe verkleuring van deze paddenstoelensoort onder druk en ook spontaan als ze ouder worden, meestal op de hoeden (3, 5). Het blauw worden is ook een proces van vernietiging van actieve stoffen, met name psilocine.
De analyses van de natuurlijke en gekweekte paddenstoelen leverden hoge concentraties psilocybine en psilocine op, maar de hoeveelheid psilocine fluctueerde aanzienlijk (12,3,41). Maar ook de sclerotia (truffels) bevatten psilocybine, zij het minder dan de paddenstoelen, maar verrassend genoeg in zeer constante concentraties (2, 4). Daarom is deze kweekmethode voor de betrouwbare industriële productie van psilocybine ook gepatenteerd (5).
Opvallend hierbij is de zeer kleine tot geheel afwezige hoeveelheid psilocine en het grote gebrek aan blauwe verkleuring. Later is de blauwe verkleuring nader onderzocht bij Psilocybe cubensis; deze wordt veroorzaakt door een enzym in het mycelium tijdens de actieve afbraak van de werkzame stoffen (7).
In vergelijking met paddenstoelen
In 1977 publiceerde de arts en mycoloog S.H. Pollock een opmerkelijk boek, waarin hij voor het eerst de groei beschreef van Psilocybe Mexicana en verwante soorten op een vast substraat (graan, graszaden) met een kleine hoeveelheid water (8). Hij constateerde al snel de vorming van sclerotia in het donker. Er is slechts één editie van het boek verschenen omdat de vroege dood van de auteur (hij werd vermoord!) verdere drukken verhinderde en het boek daardoor zeer zeldzaam is geworden.
Als onderdeel van mijn uitgebreide onderzoek sinds 1983 (3, 5) heb ik sclerotia onderzocht, evenals vele honderden paddenstoelen (3, 9, 10, 11). Met name de tegenwoordig wereldwijd gekweekte soort Psilocybe Cubensis vertoont een uitgesproken variabiliteit in de hoeveelheden psilocybine en psilocine in de vruchtlichamen. Zelfs binnen gecontroleerde kweek kunnen de hoeveelheden viervoudig variëren en de meeste kleine paddenstoelen bevatten meer alkaloïden dan de grotere vruchtlichamen. Bigwood en Beug (11) vonden zelfs een verschil van een factor 10. Vanwege deze schommeling in de hoeveelheden alkaloïden zijn de paddenstoelen van de Psilocybe cubensis wat minder geschikt voor microdosering (12).
De vruchtlichamen worden hier gevormd in het proces van de seksuele ontwikkelingsperiode. Naast de hogere ontwikkeling van alkaloïden (3, 10, 13, 14) als gevolg van de sporenontwikkeling, worden ook bijproducten gevormd, zoals kleurstoffen en afbrekende enzymen (blauwe verkleuring). Deze zijn niet aantoonbaar in sclerotia.
Conclusie Truffels v.s Paddo's
In tegenstelling tot de variaties in psilocybine in Psilocybe cubensis en andere paddenstoelen, vond ik in 1993 een opmerkelijke constantheid in de hoeveelheden psilocybine in sclerotia van de Psilocybe Mexicana, gekweekt bij ongeveer 25 graden op vochtige rijstkorrels (13). De constantheid was nog groter bij langzame teelt bij 20 graden gedurende verscheidene maanden op andere granen en graszaden. De goudgele tot diepbruine sclerotia bevatten ongeveer 70% water, in tegenstelling tot bijna 90% bij paddenstoelen.
Truffels bevatten ongeveer 1 tot 2 mg psilocybine per 1 gram verse sclerotia en hooguit lichte sporen van de onstabiele stoffen psilocine en baeocystine. De stabiliteit van de verse sclerotia onder koeling gedurende enkele maanden en het ontbreken van een blauwe verkleuring wijzen op de afwezigheid van afbrekende enzymen (14, 15).
De hoeveelheden psilocybine in één gram vers materiaal van de sclerotia zijn in overeenstemming met de voorwaarden van de "microdosis" (13).
Deze dosering werd al rond 1960 medisch toegepast en het farmaceutische bedrijf SANDOZ AG had tabletten op de markt (onder de naam Indocybin) met als kleinste hoeveelheid 2 mg psilocybine (5).
In tegenstelling tot het verse materiaal is gedroogd paddenstoelenmateriaal, met uitzondering van mycologische herbaria, in de meeste landen illegaal. Bovendien bestaat er bij het drogen van veel paddenstoelen altijd het risico van chemische degradatie (14,15), d.w.z. een verminderd alkaloïde gehalte.
Literatuuroverzicht:
1. Brodie, H.J. ( 1935 ). ïhe heterothallism of Panaeolus subbalteatus Berk.,a sklerotium- producing agaric. Canadian Journal of Research 12,657-660.
2. Hofmann, A. ( 1960 ). Die psychotropen Wirkstoffe der mexikanischen Zauberpilze. Chimia 14, 309- 318.
3. Gartz, J. ( 1999 ). Narrenschwàmme. Psychoaktive Pilze rund um die Welt. Nachtschattenverlag, Solothurn.
4. Heim, R. & Cailleux, R. ( Lg57 ). Culture pure et obtention semiindustrielle des Agarics hallucinogenes du Mexique. Compt.Rend. 244, 3109- 31.1"4. '
5. Heim, R. et al. ( 1959 ). Verfahren zur Herstellung und Gewinnung von Psilocybin und Psilocin. Patent t}8732t ( 72 d 30hc )
6. Gartz,J. (2018 ). Psilocybine-Pilze. Neue Arten, ihre Entdeckung und Anwendung. Nachtschattenverlag, Solothurn.
7. Bocks, S. M. ( 1958 ). The metabolism of psilocin and psilocybin by fungal enzymen. Biochemistry Journal 106, 72- L3.
8. Pollock, SH ( 1977 ). Magic mushroom cultivation. San Antonio, Texas.
9. Gartz, J. ( 1937 ). Variation der lndolalkaloide von Psilocybe cubensis durch unterschied liche
Kultivierungsbedingungen. Beitràge zur Kenntnisder Pilze Mitteleuropas 3,275- 287.
10. Gartz, J. (1989 ). Bildung und Verteilung der lndolalkaloide in Fruchtkörpern, Myzelien und Sklerotien von Psilocybe cubensis. Beitràge zur Kenntnis der Pilze Mitteleuropas 5,167- !74.
11. Bigwood,J.& Beug M.W. ( 1982 ). Variation of psilocybin and psilocin levels with repeated flushes ( harvests ) of mature sporocarps of Psilocybe cubànsis ( Earle ) Singer. Journal of Ethnopharmacol ogy 5,287-291..
12. Berger, M. ( 2078 ). Microdosering. Niedrig dosierte Psychedelika im Alltag. Nachtschattenverlag, Solothurn.
13. Gartz, J. ( 1994 ). Cultivation and analysis of Psilocybe species and an investigation of Galerina steglichii. Ann. Mus' civ' Rovereto ' sez': Arch "St., Sc.nat . LO,2g7=306
14. Gartz, J. (20t4). Magic mushrooms around the world' Een wetenschappelijke reis door culturen en tijd. Arnshaugk verlag, Neustadt ( orla )
15. Gartz, l. (20L7 ).Psychoactive indole alkaloids in higher fungi' New-speciesand perspectives. scholar's Press, omniscriptum.
