Hoe microdosing Selah Sue hielp bij het afbouwen van antidepressiva
Belgische Zangeres Selah Sue bouwt al sinds enkele maanden haar antidepressiva af met Microdosing XP truffels ter ondersteuning. ‘Ik ervaar weer hoe prachtig alles is.’
Onze partner van Microdosing Institute begeleidt sinds enige tijd de bekende Belgische zangeres Selah Sue. Al sinds haar zestiende leidt Sanne Putseys (Selah Sue) een leven als artieste, met honderden concerten, duizenden interviews en mediaverschijningen. Haar leven was ‘chill’, gaf ze aan. Selah Sue was altijd ‘cool’, openhartig, niet uit haar veld te slaan. Alhoewel zij al 14 jaar antidepressiva nam tegen haar depressie. Totdat zij microdosing ontdekte en onder begeleiding van coach Hein lukte het haar om van met behulp van onze magic truffels van haar antidepressiva af te komen.
Microdose.nl is niet verantwoordelijk voor de inhoud van onze ervaringsverhalen. we kunnen ze niet controleren op waarheid, juistheid of nauwkeurigheid. Wat beschreven wordt wordt niet noodzakelijkerwijs ondersteund door wetenschappelijk bewijs of door artsen of deskundigen. De ervaringen moeten op geen enkele manier gelezen worden als medisch advies of aanbevelingen.
Wil jij ook een online-consult boeken bij een van onze coaches van Microdosing Institute, neem dan contact op.
Microdosing truffels ter ondersteuning afbouwen van antidepressiva
'Vorig jaar, eind oktober, ben ik aan een therapie met psilocybine-houdende truffels begonnen’, zegt ze. Bij ‘magic truffles’, zoals ze ook worden genoemd, gaat het om schimmels die een psychedelisch effect veroorzaken, zoals een intenser beleving van de omgeving. In tegenstelling tot psilocybine-houdende paddenstoelen, die een soortgelijk effect veroorzaken, zijn de verkoop en het gebruik van verse psychedelische truffels niet verboden in Nederland. Selah Sue bestelt haar microdosing magic truffels bij Microdose.nl.
→ Direct microdosing XP truffels bestellen
Je heb altijd aangegeven dat 40mg fluoxitine jou hielp tegen depressie. Wat maakt dat je omgeschakeld bent naar microdosing?
‘De bijwerkingen van de antidepressiva zaten mij in de weg. Ik had eerder al drie keer impulsief geprobeerd om ermee te stoppen, maar dat was nooit gelukt. Nu werkte ik aan een nieuw album waarvoor ik de verschillende persoonlijkheden in mezelf aan het woord wilde laten, een therapeutische techniek die “voice dialogue” heet. Maar iets in mezelf hield me tegen. Ik voelde me creatief afgevlakt en als mens geblokkeerd. En ik besefte eens te meer hoe snel ik verveeld raakte, hoe lui ik soms was, en ik vroeg me af: ben ik die persoon wel echt? Het was coronatijd, zonder veel verplichtingen, en ik vond dat ik klaar was om iets alternatiefs te proberen.’
Hoe verliep de afbouw van antidepressiva in combinatie met microdosing truffels?
‘Ik ben eind oktober begonnen met reguliere therapie. Het leven ziet er een stuk zonniger uit. „Ik voel me fantastisch, maar ik heb ook naar alternatieven gezocht. Ik doe aan microdosing met psychedelica. Het houdt in dat ik geregeld een microdosis en af en toe een hogere macrodosis neem. Om de dag 1,3 gram verse microdosing XP truffels is mijn sweet spot, mijn ideale microdosis.”
Microdosering: een placebo effect?
Ze benadrukt dat hiervoor geen medische onderbouwing is. „Het is nog niet wetenschappelijk bewezen of het een placebo is, ja of nee. Het maakt niet uit, want ik voel me goed.”Het effect van die eerste microdosis was al meteen voelbaar: spelen met de kinderen verveelde me vroeger, maar nu kon ik me beter inleven in hun fantasiewereld, ze bouwden een kamp en ik ging er helemaal in mee, ik beleefde de natuur ook intenser. Ik voelde een emotionele rust die ik daarvoor niet kende.’
Iedereen moet voor zichzelf op zoek naar wat werkt. „Ik vind het belangrijk om het hele verhaal te doen. Lang zat ik te twijfelen om over die psychedelica te vertellen, maar ik dacht: ‘Als mensen lezen dat Selah Sue gestopt is met medicatie en zich beter dan ooit tevoren voelt, dan ga ik ook stoppen en dan voel ik me ook keigoed.’ Het is een combinatie van allerlei dingen, waaronder mijn zwangerschap en ik ben wat ouder.”
Microdosering en macrodosering psilocybine als therapie?
Het medisch onderzoek is niet zover gevorderd dat medisch gebruik van psilocybine een officiële behandelmethode is. Waar baseer je jouw vertrouwen op?
‘Het klopt dat het (nog) geen officiële therapie is en ik doe dit dan ook op eigen verantwoording. Voor mijn microdosing traject word ik begeleid door de Nederlandse Microdosing coach Hein Pijnnaken van Microdosing Institute Ik heb hem wel duizend vragen gesteld. Ik heb veel ervaringen gelezen. En ik word ook nog steeds begeleid door een psychiater. En ik ga er heel bewust mee om: ik noteer van elke inname wat de effecten zijn. Natuurlijk was ik ook bang. Na vijf weken bouwde ik een pauze in: voor het eerst sinds mijn achttiende nam ik níéts. Ik ben naar zee gegaan met de kinderen en het ging goed. Soms was ik down, maar ik aanvaardde het, terwijl ik vroeger als bezeten zou zijn gaan sporten, of praktische klussen uitvoeren, of mensen zoeken om me gerust te stellen.’
Selah Sue: ‘Ik kan nu makkelijker mild zijn voor mezelf.’
Hoe voel je je nu als je down bent?
‘Ik ben de zee, en er woedt een storm. Maar die storm, dat zijn mijn gedachten, en die gaan voorbij. Dan is de zee weer rustig. Vroeger was ik de storm. Het betekent dat ik het over mij laat ¬komen, en dat is een hele stap voorwaarts. Ik aanvaard dat het niet het einde van de wereld is, dat het velen overkomt, dat ik niet alleen sta.’
Na drie weken microdoseren heb je een macrodosis (hoge dosering) psilocybine-houdende truffels genomen. Zit daar de échte waarde van deze therapie?
‘Ik vond het een onbeschrijflijke ervaring. Ik voelde een allesoverheersende kracht, die enkel te vergelijken is met een bevalling. Ik schreeuwde als een oervrouw, huilde de hele tijd en zei sorry, sorry, sorry omdat ik altijd zo vol oordelen zit, ook en vooral over mezelf. Ondertussen lag er muziek op van Bach, die me geruststelde. Ik was helemaal in tune met een bewustzijn buiten mezelf. Ik ben beginnen te zingen in een onbestaande taal, vanuit iets heel dieps in mezelf. Ik kon opnieuw emoties voelen.’
Hebt je nu het gevoel dat je een onverwerkt trauma hebt verwerkt?
‘Ik had altijd een oordeel klaar, over alles en iedereen, en was zo hard voor mezelf. Die drie ervaringen met een macrodosis die ik al had, leidden tot egoverlies. Ik ervoer hoe prachtig alles is, en dat niemand beter of slechter is, en dat ik dus niet moet oordelen. Het was een spirituele ervaring, de mooiste gevoelservaring van mijn leven.’
‘Dankzij antidepressiva heb ik een carrière kunnen opbouwen,
maar ze pakken de kern niet aan en vlakken je emotionele leven af’
Wat betekent het voor jou als zangeres?
‘Precies dat: ik voelde het bewijs dat klanken produceren en zingen dan toch mijn roeping was. Toen ik begon, gebruikte ik vaak de ritmische parlandostijl van raggamuziek, en dat werd een beetje een gimmick. Toen Ziggy Marley me liet weten dat hij hield van wat ik deed op mijn eerste plaat, dacht ik dat ik dat niet verdiende omdat ik me zijn cultuur toegeëigend had en daarvan profiteerde. Toen Prince me zei “you breathe music”, stond ik weer klaar met mijn zelfkritiek. Altijd die weigering om lief te zijn voor mezelf, denken dat ik het niet kan en eigenlijk niets goed doe. Die remming is nu weggevallen. Ik besef dat ik uit hetzelfde oerbekken put als Marley en Prince en dat ik dat, toen ik jonger was, gewoon intuïtief herkende. We zijn allemaal één. “One love” van Bob Marley betekent precies dat.’
Antidepressiva kunnen wel helpen, maar lossen niets op, zeg je. Kun je dat uitleggen?
‘James Fadiman, een Amerikaanse psycholoog en wetenschapper die ervaringen met microdosing in kaart brengt, zegt dat je met antidepressiva een depressie kan verdragen. Ik heb ze 14 jaar genomen en dat klopt: ik heb er een carrière mee kunnen opbouwen en ik ben er dankbaar voor. Maar ze pakken de kern niet aan, ze vlakken je emotionele leven af. Ik was blij dat ik op de VRT kon zeggen dat ik stress voelde, dit is gewoon een nieuw leven. ’
Jouw nieuwe single ‘Pills’ is een verslag van jouw antidepressiva gebruik en de verdovende effecten ervan, toch? ‘I lost all my emotions/ Is it better when I’m broken?’ Dancing in the Dark?
‘Ik vond dat mooi, zo’n vlotte en zeer dansbare popsong die dan tekstueel een heel andere dimensie heeft. De pillen in de titel kunnen xtc zijn, die mensen nemen om vrolijk te kunnen feesten, en de pillen die bij mij tot een apathische houding leidden. Dus dat is de vraag: is het beter te leven met de uitersten van hoog en laag, of te kiezen voor een constante grijze kleur? Let wel, dit is geen pleidooi voor microdosing. Ik wil alleen eerlijk vertellen hoe ik me voel. Dat ik niet meer als een gek moet gaan sporten om me toch maar goed te voelen. Dat ik niet meer bang ben.’
Bijna vijf maanden ben je nu met dit microdosering traject bezig. En nu?
‘Ik wil geen voorbarige conclusies trekken. Wie weet, zorgt een samenloop van omstandigheden voor hoe ik me nu voel: het ouder worden, mijn levensomstandigheden, de combinatie van allerhande factoren. Misschien wordt het opnieuw moeilijker over enkele maanden, is het microdoseren een placebo-effect, wie zal het zeggen? Ik heb me in ieder geval in lange tijd niet meer zo goed gevoeld. En als ik eerlijk ben over de moeilijke periodes, mag dat ook over de goede. En als het toch niet zou werken voor mij, zal ik de eerste zijn die zal vertellen dat ik opnieuw antidepressiva neem – maar ik zal me er niet voor schamen. Ik moest dit gewoon proberen.’
Update bericht van Selah Sue:
UPDATE: Bericht van Selah Sue: (1/2) Verdeeld in ondraaglijke stemmingswisselingen. Links is hoe ik me voel op een goed moment. Rechts is de toestand die me de laatste maanden in zijn greep houdt. Dit is de meest pijnlijke post ooit. Maar ik voel dat ik het moet delen. Na de release van ‘PILLS’ vertelden duizenden mensen me dat ze zich herkenden in mijn verhaal met antidepressiva. In de media sprak ik de hoop uit dat ik deze keer – mijn vierde poging in 14 jaar – eindelijk zou kunnen stoppen met het innemen ervan. Als het niet zou lukken zou ik het de mensen laten weten. Ik vind dat ik iedereen die ik een sprankje hoop gaf nu een afsluiting van het verhaal schuldig ben. Of een vervolg. De eerste maanden zonder antidepressiva waren schitterend. Het voelde alsof er een stolp van me werd afgetrokken. Ik beleefde alles tien keer zo intens en genoot van ongekende creatieve en emotionele hoogtepunten. Het psychedelische pad, sport en meditatie versterkten dat gevoel en deden me denken dat ik steviger en sterker stond dan ooit. Na ongeveer zes maanden keerde de duisternis terug, totaal onaangekondigd en zonder duidelijke reden of oorzaak. Ik werd wakker met onverklaarbare angst en werd in enkele weken tijd van de hemel naar de hel gekatapulteerd. Aanvankelijk kon ik de last nog ‘dragen’, dankzij de positieve ervaringen die ik opdeed door psychedelica, mindfulness en mijn dagelijkse joggingroutine. Maar het werd al snel te groot. Te overweldigend. Ondraaglijk. Het is pure hersenchemie, zegt mijn psychiater. Helaas is er voor een select aantal mensen niet veel aan te doen. Opnieuw beginnen met de antidepressiva bleef mijn enige optie. En weer, net als 14 jaar geleden, heb ik het gevoel dat het mijn leven redt. 2/2) Het is nu dag 25. De allesoverheersende duisternis begint langzaam op te klaren, maar de pijn is er nog steeds. Het is een hels tussenstadium maar de ervaring zegt me dat het beter zal worden. Ik houd vol. Ik kijk er nu naar uit om me gewoon ‘OK’ te voelen. Genieten van de kleine dingen. Wat evenwicht krijgen. Ik ben hoopvol omdat ik 14 jaar lang een mooi en gelukkig leven heb geleid met medicatie. In ‘PILLS’ stel ik mezelf de vraag, maar nu weet ik mijn persoonlijke antwoord: Ik heb liever een stabiel, enigszins afgevlakt emotioneel leven met pillen, dan dat ik explosieve ups en wanhopige downs meemaak zonder pillen. De laatste maanden heb ik mijn rol als artiest en moeder relatief ‘goed’ kunnen vervullen, dankzij de steun van mijn ongelooflijke partner en iedereen van mijn entourage op tournee. Jullie zijn goud waard. Tot slot wil ik als peetmoeder van @projecttegek dit nog eens herhalen: Doorbreek het taboe over psychisch lijden, de meesten van ons zullen het vroeg of laat meemaken. Is dat het geval, omring je dan met mensen, spreek je uit. Zoek actief naar verbinding en hulp. Er is altijd hoop. Aan iedereen die een moeilijke tijd doormaakt: Ik denk aan je. Ik voel je. Ik hou van je. Het zal beter worden, verlies de hoop niet.
Het album Persona van Selah Sue is nu verkrijgbaar.
Of: Check hier haar album op Spotify.
Bronnen:
Microdose.nl is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de ervaringsverhalen, we kunnen ze niet controleren op waarheid, juistheid of nauwkeurigheid. Wat beschreven wordt wordt niet noodzakelijkerwijs ondersteund door wetenschappelijk bewijs of door artsen of deskundigen. De ervaringen moeten op geen enkele manier gelezen worden als medisch advies of aanbevelingen.